Onrecht
dat niet wordt erkend als onrecht is onrechtvaardig het maakt de wonde groter, dieper en pijnlijker Liesbet Muermans Wat is onrecht? Volgens het woordenboek betekent onrecht: “al wat onrechtvaardig of onbillijk is, iemand tekort doen, iemand ten onrechte betichten, een onrechtvaardige daad, een schreeuwend onrecht, oneerlijk.” Dit zijn allemaal woorden die onrecht proberen te verklaren. Alleen, zo gemakkelijk is het niet. Tegenover de woordelijke verklaring staat het gevoel. Wanneer voelt iets als onrecht? En hoe voel je het? En wat als iedereen zegt dat je het niet als onrecht “moet voelen” terwijl je het wel voelt? Wat als onrechtvaardig als rechtvaardig wordt beschouwd? Wat als je niet meer voelt? Er zijn heel wat mensen die een groot onrecht ervaren hebben in hun leven maar die er nooit zorg voor kregen omdat niemand het onrecht zag en er dus ook geen zorg voor gedragen werd. Wat er dan vaak gebeurt is dat mensen zelf ook niet meer geloven dat er echt onrecht in hun leven was. Ze voelen wel dat ze vastlopen of stilvallen of dat ze niet meer vooruit kunnen kijken. Ze “weten” alleen niet waarvan het komt. Wanneer onrecht geen zorg kreeg wordt het onrecht groter, dieper en pijnlijker. Het wordt ook gevaarlijker, want misschien ga je er dan vanuit dat wat je overkwam geen onrecht is? Dan is de kans groter dat het onrecht zich herhaalt, want “het was toch niet fout”? Als dat het geval is, heeft het meer zorg, geduld en liefde nodig om te helen. Het raakt me te zien hoeveel mensen hebben leren leven met onrecht, alsof het helemaal geen onrecht was. Het was iets dat hoorde bij het leven of iets dat diep weggestoken zit. Het niet weten betekent niet dat je lichaam niet heeft opgeslagen dat er veel onveiligheid was. Je lichaam herinnert zich veel meer dan wat je met je hoofd kan vatten. Je lichaam vertelt je zoveel meer dan je zou denken. In therapie werk ik, op tempo van de cliënt, onder andere rond bewustwording. Dat betekent niet dat je je alles moet gaan herinneren of terug beleven. Het houdt meer in dat je jezelf op een andere manier zorg kan bieden als je “weet” dat er onrecht in je leven was. Wanneer je je bewust wordt van het onrecht dat je had kan je er misschien op een andere manier mee omgaan. Zo kan je leren om bij je verdriet te durven blijven of je kan leren voelen dat dat onrecht pijn doet. Als je voelt dat het pijn doet, kan je leren zorg dragen voor je pijn. Er kan maar zorg komen voor jezelf als je je bewust wordt van het feit dat je zorg nodig hebt. Misschien word je, na verloop van tijd wel milder voor jezelf? Liesbet werken.
1 Comment
Goed genoeg zijn
Wat is goed genoeg zijn voor jou? Ik kom het wel eens tegen in mijn praktijk. Mensen die hun lat hoog leggen. We doen dat niet omdat we het onszelf gemakkelijk willen maken, hoewel we vaak wel denken dat we een “goed” persoon zijn als we dan voldoen aan die hoge lat. De moeilijkheid is dat we, als de lat zo hoog ligt het niet vaak halen om hieraan te voldoen waardoor er al eens faalangst naar boven komt. Ik begon mij de vraag te stellen wat goed is. Wanneer ben je dan goed genoeg? Wie bepaalt dat voor jou, wanneer jij goed genoeg bent? Het is een woord met vele betekenissen. Ik zocht het even op in het woordenboek van Van Dale Goed is : bruikbaar, geschikt, kwaliteit bezittend, deugdzaam, heilzaam, voordelig, gezond, knap, nut, voordeel, bezit, vermogen. Op zich brengt het mij niet veel bij in de betekenis “goed genoeg” zijn. Het zegt iets over de functionele betekenis van het woord, maar het zegt niets over wanneer ik voel dat ik “goed” ben en ook niet over “hoe” ik mij voel als ik “goed” ben of wanneer ik “goed” doe Dat is op zich vreemd want het speelt voor veel mensen mee in hun dagdagelijkse leven. We kreunen onder de verwachtingen van anderen, we proberen aan die verwachtingen te voldoen, vaak zonder echt af te toetsen of dat ook onze eigen verwachtingen zijn. Is het goed genoeg als je wat tijd voor jezelf neemt of is het pas goed als je maar door doet en niet meer weet voor wie je dat doet? Welke stem in jouw oor fluistert er dat je door moet gaan? Is het goed genoeg als je neen zegt of stel je dan de ander teleur? En maakt dat van jou een “niet goed” persoon? Is een 7/10 goed of toch niet goed genoeg? Is een 7/10 hetzelfde cijfer voor jou dan voor je broer of zus? Wie bepaalt of dit een “goed” cijfer is? Ben je goed als je boos bent, of verdrietig? Of ben je enkel goed als je blij en vrolijk bent? Is het goed om jouw eigenheid aan de kant te zetten voor de eigenheid van de ander? Wat is goed, en wie bepaalt het voor jou? Doe eens de oefening, wanneer ben je goed voor jezelf? Vaderdag of moederdag
Ieder jaar weer vind ik dit een moeilijke dag. Zijn dit dagen goede dagen om ook stief of plus ouders in de bloemen te zetten? Ik kom er niet uit. Ik heb de neiging om neen te zeggen omdat ik niet de mama van mijn stiefkinderen kan zijn en tegelijk heb ik toch de verwachting of hoop dat ik op die dag niet vergeten word. Ieder jaar probeer ik het verschil duidelijk te "kennen". En toch lukt het mij niet goed om de emotie niet te voelen van de verwachting. Ik hoorde onlangs dat het goed zou zijn om een aparte dag voor de stiefouders "op te richten", om hen te eren in de zorg die zij doen voor de stiefkinderen. Ook hier weet ik het niet goed. Misschien moeten we niet nog meer dagen in het leven roepen die om verplichtingen vragen denk ik dan. Het is pas echt waardevol als de spontaniteit is van het tonen van genegenheid of waardering. Het kan voor de kinderen niet anders dan verwarrend zijn als zij op Moeder- of Vaderdag ook nog rekening moeten houden met een stiefouder. Zij kozen er niet voor om in een nieuw gezin te moeten functioneren. Zij moesten zich al aanpassen aan de breuk, aan de gevoeligheid tussen mama en papa of de grootouders... En natuurlijk is het voor de stiefouders niet altijd gemakkelijk. En wat als één van de ouders overleden is, wat betekenen deze dagen dan? Kinderen hebben recht op de loyaliteit naar hun bloedeigen ouders. Hoe de relatie ook vertroebeld is, hoeveel of hoe weinig contact er is. Ze hebben maar 1 mama en 1 papa. En tegelijk zijn er veel "plus" ouders, "pleeg" ouders, "adoptie" ouders die zorg dragen kinderen. Aan iedereen in deze situatie, wees mild voor jezelf deze week na vaderdag. Misschien raak je sneller geïrriteerd? Ik wens jullie ruimte toe om hierover te spreken met elkaar en te luisteren naar elkaar. Welke pijn is onderliggend? Mag die er zijn? Liesbet |
Archieven
February 2022
Categorieën |