Sadness
Soms komen tranen
onverwacht
Ze rollen
uit je ogen
nadat je ze
te vaak
hebt ingeslikt
Niet voor niets
duiken ze op
vanuit
je buik
naar
je ogen
om te rollen
voorbij je
lippen
of
om ze
daar weer
weg te
slikken
Liesbet Muermans
Soms komen tranen
onverwacht
Ze rollen
uit je ogen
nadat je ze
te vaak
hebt ingeslikt
Niet voor niets
duiken ze op
vanuit
je buik
naar
je ogen
om te rollen
voorbij je
lippen
of
om ze
daar weer
weg te
slikken
Liesbet Muermans
TherapieVastlopen in het leven betekent dat we er ons bewust van worden dat er iets niet (meer) goed voelt.
Soms weten we precies wat dat is, soms is dat onduidelijk of durven we er niet naar kijken. Het kan te maken hebben met je verleden of met een situatie in het heden. Vele levensthema's kunnen veranderen waardoor je de balans kwijtraakt. Zo denk ik aan: Niet goed voelen op school Niet goed voelen op het werk Je niet thuis voelen in een vrienden groep Te veel druk ervaren (Faal) angst onzekerheid iemand dierbaar verliezen verhuizen ziekte van jezelf of iemand die je dierbaar is afstuderen en plots op eigen benen staan verantwoordelijkheid krijgen en er nog niet klaar voor zijn rouw bij (echt)scheiding, hoe verder na een echtscheiding
Het is van groot belang dat je ook kan rouwen wanneer je door een echtscheiding gaat. Ook al is het een "goede" scheiding waar je met respect omgaat met elkaar, verandert jouw situatie drastisch. Je neemt afscheid van je veilige haven, en gaat een nieuwe koers. Meestal is het onherroepelijk en kan je niet meer terug. Ook al heb je zelf besloten om een andere weg op te gaan, dan nog laat je iets achter en is er verandering. Neem je tijd om te wennen, heb oog voor de kinderen. Ook grootouders kunnen in een rouwproces terecht komen, ook voor hen verandert vaak de situatie met de schoonzoon/dochter en de kleinkinderen. Als jullie als ouders rouwen en moeten wennen aan de nieuwe situatie is het logisch dat ook de kinderen dat doen. Hoe kan je verder als jij nog veel verdriet hebt en je soms ook schuldig voelt over het niet meer samenleven als ouders? Hoe kan je dan zorgen voor je kind dat ook een grote aanpassing moet ondergaan? |
Jezelf leren kennenIn therapie is het belangrijk dat je jezelf kan leren kennen.
Wie ben je? Durf je jezelf op de kaart zetten of houd je je liever op de achtergrond? Misschien ben je gewoon om je op de achtergrond te houden, maar zou je liever wat meer van jezelf kunnen laten zien? Onbewust zijn we gaan leven vanuit onze overlevingsstrategieën. Deze komen automatisch, ze hebben ons jaren lang geholpen te overleven in moeilijke situaties. Het is niet zo dat deze manier voor altijd even efficiënt is. Je komt andere mensen tegen die met hun eigen verdedigingsmechanismen werken. Deze kunnen jou helpen of net niet en triggeren in een oude pijn. Grote veranderingen in je leven (ook al zijn het positieve veranderingen) kunnen triggers zijn waardoor je ondersteboven bent. Zo kan het feit dat je mama of papa wordt, je even goed uit evenwicht brengen dan een echtscheiding of een ongeval. De taboe die er heerst wanneer je je ondersteboven voelt na een positieve verandering maakt dat mensen hierin vaker dan je denkt kunnen vastlopen. IV Therapie
|
rouw Rouwen, het overkomt je, je kiest er niet voor.
Als je iemand verloren hebt die je erg dierbaar is kom je automatisch in een rouwproces terecht. In deze periode komt er veel op je af. De eerste tijd word je vaak ingenomen door de verplichtingen. Mensen geven aan dat ze zich in deze periode verdoofd voelen. Onze geest beschermt ons in deze periode automatisch. Het zou niet leefbaar zijn als we de pijn ineens ten volle zouden voelen. Later dringt de pijn dieper door, en wordt het verlies op een andere manier gevoeld. Het gemis wordt groter, realistischer ook. Rouwen is zoveel meer dan missen. Het is hard werken, jezelf tegenkomen, het is verdriet en boosheid, je kan het niet geloven, het is onwerkelijk. Het is verloren lopen en niet weten of je een weg vindt want de weg is voor altijd anders. Het is durven voelen, stap voor stap. Het is je levenspad veranderen, omdat het "moet" want er is geen weg terug. Iedereen rouwt op zijn eigen manier, afhankelijk van de band die je had met de overledene en afhankelijk van hoe je hebt geleerd om te gaan met emoties en met verlies. Ook je voorgeschiedenis bepaalt mee hoe je rouwproces verloopt. Er staat geen termijn op rouw, ook geen juiste of foute manier. Iedereen heeft recht op zijn eigen manier van rouwen. Je kan rouw niet oplossen. Het is ook niet zo dat tijd alle wonden heelt. Rouw is een wonde op je ziel, net zoals een wonde op je huid een wonde is. Wanneer we een wonde hebben op onze huid, dragen we er zorg voor. Meestal doe je dat zelf en kan je dat ook zelf. Maar als de wonde te diep is, en niet goed heelt of ontsteekt is er extra zorg nodig van buitenaf die je mee helpt zorg dragen. Zo gaat het ook met rouw. Rouw heelt niet enkel door er tijd over te laten gaan, er is zorg nodig. Vaak lukt het je om deze zorg aan jezelf te geven, maar soms is er externe rouwzorg nodig om te helen van deze wonde. Rouwen is hard werken. Je wordt er heel erg moe van! Vermoeidheid en kou hebben zijn 2 symptomen die heel veel mensen doormaken. Rouwen is leren omgaan met de veranderde situatie en deze situatie integreren in het volgende deel van je leven. Het is vaak een hoofdstuk dat je niet zelf wilde schrijven in jouw levensboek, een hoofdstuk waar je niet door wil gaan, wat je het liefst overslaat.
|